Шерлок Холмс ва доктор Уотсоннинг саргузаштлари

Шерлок Холмс ва доктор Уотсоннинг саргузаштлари

Arthur Conan Doyle

Артур Конан Дойл

Шерлок Холмс ва доктор Уотсоннинг саргузаштлари

РАҚҚОС ОДАМЧАЛАР

Шерлок Холмс, ичида ниҳоятда бадбўй бир нарса биқирлаб қайнаётган шиша пробиркадан букчайганча узоқ вақт кўз узмай ўтирди.

Унинг боши кўксига эгилган, шунинг учун у озиб-тўзиб кетган, ёпишқоқ патли, қора кокилли ғалати қушга ўхшаб кетарди.

– Демак, Уотсон, – деди у кутилмаганда, – сиз, жамғармангизни Жанубий Африка заёмига сарфламоқчи эмассиз?

Мен таажжубдан сесканиб тушдим.

Холмснинг ғайритабиий топқирлик лаёқатига кўникиб қолган бўлсам ҳам, қандай қилиб ҳозир дабдурустдан дилимдаги гапни топганига ҳеч ақлим бовар қилмади.

– Р?Рµ, қандай билдингиз Р±СѓРЅРё, азбаройи шифо? – деб сўрадим мен.

У қўлида буғланиб турган пробирка билан ўтирган ерида мен томон бурилди; топқирлигидан қаноат қилган чуқур кўзлари порлаб турарди.

– Уотсон, ҳозир сиз мутлақо гангиб қолгансиз, тўғрими? – деб сўради у.

– Тўғри.

– Шу иқрорингизни қоғозга ёздириб, тагига имзо чектиришим лозим эди сизга.

– Нима учун?

– Чунки сиз беш дақиқадан кейин, ие, бу оддийгина нарса экан-ку, дейсиз.

– Йўқ, айтмайман.

– Биласизми, азизим Уотсон… – Холмс пробиркани сепояга ўрнатиб қўйиб, худди аудиторияга кирган профессордек менга маъруза ўқий кетди.