Биһик

Бобуонньуктуу бааммыт былаатын өрө анньан устан ылла, хантайан туран төбөтүн илгистэн ыһыллыбыт баттаҕын көннөрдө, устубут былаатын тииһигэр ытырда уонна икки ытыһынан сүүһүгэр түһэр баттаҕын күөйэ тутан кэннин диэки сыҕайан биир сүүмэх гына холбуу тутта, сиэбиттэн таҥас кырадаһынын таһааран хам тарта.

Түннүк аннынааҕы сыҥаһа орон үрдүгэр турар биһигин таһыгар уола быһыччы тутуурдаах тобуктаан олорорун көрөн:

– Хайа, Сэмэнчик? Тугу гынаҕын? – диэн ыйытта.

Чороччу улаатан эрэр аҕыстаах Сэмэнчик ойон туран иллэҥ илиитинэн ыстаанын тобуктарын тэбэннэ уонна ийэтин диэки сөмүйэтин уоһугар сыһыары тутан баран өрө хантайан туран сибигинэйдэ:

– Р?Р№СЌСЌ, ити РјРёРЅ Аанчык аатын Р±РёТ»РёРіСЌСЂ СЃСѓСЂСѓР№РґСѓРј, – диэтэ.

– Биһигэр даа?– Өрүүнэ соһуйбуттуу сибигинэйэн ыйытта, уолун төбөтүттэн имэрийэн ылла.

– Аһаа, онтон ити биһик Аанчык киэнэ буоллаҕа дии, – Сэмэнчик хардарда.

– Чэ эрэ, көрүөххэ, ханан суруйдуҥ? – Өрүүнэ орон үөһээ турар биһиккэ чугаһаан кэлэн, төҥкөс гынан, биһик чараас хаптаһыныгар «Анчык» диэн улахан гына оҥо быһан суруллубуту аахта. Кэннигэр турар уолун диэки эргиллэн, хаҥас илиитинэн суругу ыйан туран, сибигинэйэн ыйытта:

– Хайыа, Сэмэнчик, биир «а»-ҕын көтүтэн кэбиспиккин дии?!

– Онтон итинник суруллара буолуо дии санаабытым, нууччалыы, – Сэмэнчик ийэтин диэки көрө-көрө мичээрдээтэ.