Рыцар Янка і каралеўна Мілана. Агонь і лёд

Рыцар Янка i каралеyна Мiлана. Агонь i лёд

Алег Грушэцкi

Янка i Мiлана прыязджаюць на зiмовыя вакацыi y дзедаву вёску. Снежныя забавы, калядаванне да глыбокай ночы… Але найбольш клiчуць да сябе прыгоды, таямнiчае каралеyства Сварга. Ды толькi гэтым разам неспакойна y iх сяброy, каралевiчаy Рэглы i Сэнмура, чые землi прагне захапiць i замарозiць магутная вядзьмарка Маразанна. Ёй падуладная стыхiя ветру i верна служаць чараyнiк Падвей i паветрыкi. Каб даць рады гэтай зграi, Янку з Мiланай належыць адгадаць шмат загадак, адшукаць таемны пакой i магiчны кiй, выявiць незвычайную кемлiвасць i аб’яднаць тры каралеyствы. Дапамогуць iм у барацьбе Цмок, браты-волаты Вярнiгара i Вярнiдуб i нават загадкавыя феi, што, па паданнях, жывуць высока y гарах. Юных герояy чакаюць новыя знаёмствы, неверагодныя прыгоды i слаyныя бiтвы.

Алег Грушэцкi

Рыцар Янка i каралеyна Мiлана. Агонь i лёд

© Грушэцкi А., 2023

© Козел В., iлюстрацыi, 2023

© Афармленне. ТДА «Выдавецтва “Чатыры чвэрцi”», 2023

Зiмовая дарога

– Гэта наш апошнi yрок у гэтым паyгоддзi. Наперадзе вас чакаюць зiмовыя вакацыi, Каляды, забавы i новыя прыгоды. Баyцеся добра, бо пасля адпачынку чакаю вас усiх з сачыненнямi на тэму: «Як я правёy калядныя святы». Напэyна, некаторыя з вас паедуць хто за горад, а можа хто i наогул у iншыя краiны. Так, Мiлана? – звярнулася настаyнiца да вучанiцы, якая yжо аддалася марам, разважаючы, куды ж яна адправiцца. – Вось вы, куды плануеце паехаць?

– У каралеyства Сварга, – недзе летуценячы задуменна адказала дзяyчына.

– Куды? – жанчына ажно разгубiлася.

– Га? Не, у вёску, да бабулi i дзядулi, – вярнулася з нябёсаy на зямлю Мiлана.

– Гэта yжо больш зразумела, таксама люблю бываць на вёсцы. Але ж што гэта за каралеyства?

– Гэта так, з фiльма аднаго, фэнтэзi, – выкруцiлася кемлiвая школьнiца.

– А я yжо на секунду падумала, што нешта з геаграфii прапусцiла, – пажартавала настаyнiца. – Зрэшты, зараз столькi экзатычных напрамкаy, што часам нават дзiву даешся.

Ужо дома дзяyчына прызналася брату:

– Ты ведаеш, я сёння знянацку ледзь не прабалбаталася пра каралеyства.

– Як так?

– Замарылася, быццам зноy па iм вандрую.

– Разумею, таксама сумую па тых прыгодах. Але ты, глядзi, асцярожней у наступны раз. Гэта вялiкi сакрэт!

Яны насамрэч знудзiлiся па тых часах, калi яны, як сапраyдныя героi, змагалiся за волю цэлага краю, ратавалi сваiх сяброy i адстойвалi справядлiвасць.