Двое на вуліцы

Двое на вулiцы

Іван Данiлавiч Сiпакоy

Кнiга «Двое на вулiцы» слыннага пiсьменнiка, заслужанага дзеяча культуры Рэспублiкi Беларусь Янкi Сiпакова – гэта падарунак сучасным аматарам яго творчасцi. У новае выданне yвайшлi аповесць «Жывi як хочацца» i апавяданнi пра каханне, напiсаныя напрыканцы 1980-х – пачатку 2000-х гадоy.

Вечныя тэмы, у якiх галоyнымi героямi з’яyляюцца двое – ён i яна, раскрываюцца аyтарам пранiкнёна-лiрычна, глыбока эмацыянальна i надзённа.

Янка Сiпакоy

Двое на вулiцы

* * *

© Сiпакоy І. Д., 2023

© Афармленне. ТДА «Выдавецтва „Чатыры чвэрцi“», 2023

Жывi як хочацца

Аповесць

Напачатку, яшчэ спрасоння, ён нiяк не мог даyмецца, што яго разбудзiла, што халоднае i, як яму нават падалося, вострае, нiбы цвiк, дзеyбанулася y шчаку – быццам уджалiла – i адразу ж скацiлася за расшпiлены каyнер сарочкi – на грудзi, а потым, крыху ачомаyшыся i агоyтаyшыся ад сну, зразумеy: гэта, разгайданая рухам, адарвалася ад настылага жалеза i yпала на яго зверху вялiкая дажджавая кропля.

Ён сцепануyся, узняy галаву, якая, нiбы не свая, адкiнулася была y сне назад, павёy плячыма i з непрыемнасцю адчуy, як кропля пад сарочкаю пакацiлася па грудзях яшчэ далей, нiжэй, i там, дзе яна прайшла, целу зрабiлася мокра, холадна i няхораша.

Ад нязручнага сну y крэсле, калi галава матлялася ва yсе бакi, ныла шыя, балелi плечы – як мядзведзь на iх уссеy – ды i наогул усяму яму было кепскавата-няyтульна.

Ён паварушыyся, пахiтаy галавою, каб размяць зацёклыя цяглiцы, адным пальцам паправiy акуляры, якiя з’ехалi былi з пераносiцы, i yсеyся зручней.

Аyтобус, не спяшаючыся, прадзiраyся праз восеньскую непагадзь, аб’язджаy вялiкiя лужыны на дарозе, а калi гэта яму не yдавалася – з-пад колаy далёка на yзбочыну ляцелi густыя брудныя пырскi. Дождж са снегам сыпаy на разараныя на зiму палi, на голыя, пачарнелыя yжо ад макрэчы кусты, што паныла праплывалi за акном.

У палях, дзе яшчэ толькi пачынала свiтаць, было шэра, мокра i таксама няyтульна.