Алвидо, қурол

У стаканимни олиб мендан кўз узмай, айни чоғда кашишга ҳам қараб-қараб қўйиб, тўлдириб берди.

– Руҳоний ҳар кечаси ўзини ўзи… – Ҳамма кулиб юборди. – Сиз тушундингизми? Руҳоний ҳар кечаси ўзини ўзи… – Капитан қўли билан қилиб кўрсатди-да, хахолаб кулди. Кашиш буни ҳазилга йўйиб ўтирарди.

– Папа урушда австрислар ютиб чиқишини хоҳлайди, – деди майор. – РЈ Франц-Р?осифни яхши кўради.

Австрислар пулни кимдан олаётганликлари энди равшандир. Мен – худосизман.

– Сиз «Қора тўнғиз»ни ўқимаганмисиз? – сўради лейтенант. – Сизга топиб бераман.

– У ифлос ва расво китоб, – деди кашиш. – У сизга чиндан ёққан бўлиши мумкин эмас.

– Жуда фойдали китоб, – деди лейтенант. – Унда нуқул руҳонийлар ҳақида ёзилган. Сизга маъқул бўлади, – деди у менга.

Мен кашишга қараб жилмайдим, у ҳам шам ортидан менга кулимсиради.

– Ўқиманг уни, – деди у.

– Сизга топиб бераман, – деди лейтенант.

– Калласи бор одамларнинг ҳаммаси атеист бўлади, – деди майор. – Мен ҳатто масонликни[2 - Черковга эркин муносабатда бўлувчилар. (Тарж.)] ҳам тан олмайман.

– Мен эса масонликни тан оламан, – деди лейтенант.

– У жуда олижаноб ташкилот.

Аллаким ичкарига кирди, эшик очилганида ташқарида ҳамон қор ёғаётганини кўрдим.

– Энди ҳужумга ўтмасак керак, қор тушди, – дедим мен.

– Албатта-да, – деди майор.