Хаціна

Хацiна

Дмитрий Максимович Акулич

Апошнiя гады маладога хлопца Алеся былi занадта складаныя. Пасля страты мамы, бясследна знiкае яго бацька. Затым, распадаецца яго шлюб i хлопец застаецца y адзiноце. Ён вяртаецца y сямейную хацiну, дзе жыy яго бацька да знiкнення, дзе раней, па нейкiх невядомых прычынах таксама бясследна знiк яго дзядуля. Пагрузiyшыся y адчай, Алесь вырашае знесцi хацiну i пакiнуць гэтае сумнае месца. Але калi малады чалавек пачынае выносiць мэблю, унутры хацiны ён знаходзiць падказкi – знаходзiць прычыну знiкнення бацькi.

Гэта кардынальна змянiла яго планы i цяпер, замест таго, каб разбурыць хацiну, ён адпраyляецца на пошукi роднага чалавека. Пасля чаго, Алесь трапляе y розныя заблытаныя, дзiyныя, страшныя сiтуацыi, якiя падобныя на жудасныя сны. Цi зможа ён справiцца з шаленствам новых адкрыццяy? Цi зможа Алесь адшукаць таго, каго шукае?

Дмитрий Акулич

Хацiна

1.

На аддаленым участку густога лесу, недалёка ад гарадской мiтуснi, знаходзiлася драyляная хацiна Вiктара Траyнiка.

Заслужаны вучоны даследчай групы Прамб пару гадоy таму звольнiyся з працы, каб заняцца асабiстымi справамi. У свае сорак пяць гадоy, ён пераехаy жыць у гэту драyляную хату, пабудаваную яшчэ яго дзедам. Для яго гэты yчастак зямлi быy па-сапраyднаму загадкавым месцам. Усё сваё дарослае жыццё Вiктар вывучаy i вынаходзiy для таго, каб аднойчы вярнуцца сюды i адказаць сабе на самае вялiкае пытанне: якую таямнiцу забрала з сабой у магiлу яго бабуля, якая перад смерцю была з iм не занадта шчырая y сакрэтах. Яна толькi распавядала чароyныя страшныя казкi пра падарожнiкаy, пасля чаго фрагменты яе гiсторый адкладалiся y памяцi yнука. Тады яшчэ маленькi хлопчык не змог спела прыняць яе словы, будзь ён старэйшы, ён бы стаy унiкаць у апавяданнi бабулькi. І цяпер, набраyшыся ведаy i вопыту, мужчына yсур'ёз вырашыy прысвяцiць усё астатняе жыццё пошукам сямейнай таямнiцы.

Тут жа, на гэтай зямлi, пяць гадоy таму, бясследна знiк бацька Вiктара, Мiкалай. Палiцыя, пасля доyгiх i знясiльваючых пошукаy, вынесла сваю версiю гэтай справе: стары Мiкалай Траyнiк, заблукаy у масiyным хвойным лесе i затануy у блiжэйшай шырокай дрыгве.

Пацягнула яго дрыгва на дно. Мала хто, апошнiя яго гады, меy зносiны з iм, але тыя, хто заводзiy з Мiкалаем гутарку y горадзе (касiры цi ж супрацоyнiкi iншых прафесiй) сцвярджалi, што старому было значна цяжэй заблудзiцца y вялiкiм горадзе, чым згубiцца y лесе, якi быy для яго сапраyдным домам.